Dere yataklarını kapattık. Üstünü imar izinleri ile donattık. Barajlar desen  vakti zamanında ölü hacme kadar el uzattık. Milas'ı Yatağan'ı yani tarımı besleyen kaynakları Bodrum'a bağladık. Yetmedi patlayan borularla suyu tümden kontrolden çıkardık Ey Halkım; unutma bizi!

 İlk paragraf kimi seslendiriyor buna siz karar verin. Ben de yazıya devam edeyim...

 Hatırlarsanız, geçen sene Milas'ın Türbe köyünde tarımla geçinen köylüler ayaklanmıştı. Bodrum'da yağmur duaları her hafta başka bir camiden duyulur haldeydi. Cana kast eden, vatandaşı hastanelik eden boru hattı patlamalarını unutmak ne mümkündü! Hala daha unutamadık. Çünkü patlamalar kendini sürekli güncelliyor.

 Sorumlu A kurumu, sorumlu B kurumu arayışlarını da terk ettik. Kuldan umudu keseli de oldu biraz. Halk olarak biz, yağmur dualarımıza devam ediyoruz. Allah kabul etsin.

 Yatağan'da Deştin, Şeref, Esenköy ve Alaşar çiftçileri ile iki gün önce  başladı yeniden yağmur dualarımız. İnanca ve imana saygı esastır. Yeryüzünden umudu kesen gökyüzüne yönelir bunu da hiç unutmamak gerekir.

 Bak bu ne demek biliyor musun?

 Yıllardır işinin başındaki çiftçi iklimi herkesten iyi okur. Çiftçimiz bu  yazı baya çetin ve kurak görüyor. Ön almaya çalışıyor. Bildiğim kadarıyla o bölgeye yakın baraj yok. Sulama hizmeti de almıyorlarsa gidiş böyle sürerse çok değil bir iki ay sonrasında su sıkıntısı yaşayacaklarını şimdiden görüyorlar.

Peki  çiftçinin bu çaresizliğine çare, derdine merhem bulmak için il yönetimi ne yapıyor? Bilen varsa bilmeyene anlatıp bari içimize su serpse nasıl olur ?

1-Beklenen şiddetli yağışlar gelmezse ne olacak?

Ayrı bir yerde saklayın kalsın bu soru!

2-Yağmur duasına karşılık yağışlar geldi ve  günlerce sürdü diyelim o zaman  ne yapılacak?

Eminim PR  ekipleri hazırdır, ellerinde mevcut afişler, biliyoruz geçen senelerden "Su hayattır!  Suyu boşa harcamayın!" gibi etkili görsel çalışmaları yapıldı. Haberimiz var.

Vatandaşa seslenmek de yüklenmek de kolay. Tane tane anlattılar her yönden, bizde iyice anladık. Tastamam!

Ben de bir vatandaş olarak soruyorum, bu afişleri hazırlarken, onay vermek için en azından, kendileri de okuyan sorumlu, ilgili ve yetkili kurumlarımız, suyu doğru yönetmek için ne yapıyor?

Bakın geçen sene 23 gün boyunca  düzenli su alamayan mahalleler oldu. Yazın insanlar evlerinde tuvaleti bari  kullanmak için 5 litrelik bidonlarla denizden su taşıdı.

Daha geçtiğimiz haftalarda Bodrum Yalıkavak'ta beş gün su verilemeyen bir evde kaldım. Bizzat şahidim yani.

"11 ay içerisinde yapacağız" diye işaret ettiğiniz  deniz arıtma tesisleri falan uzun vadeli plan. Muğla'nın "acil eylem planı"na ihtiyacı var.

Bu arada; siyasi kulislerde  Mardin'den MUSKİ'ye Genel Müdür geleceğine ilişkin dedikodular aldı başını gidiyor. Doğrusu Sayın Ayaydın başkan seçilmiş olsa yadırganmazdı bu gelişme. Ancak şimdi durum farklı ve yadırganıyor. "Suyun sihirbazı" diye kendinden önce namı gelen müstakbel genel müdür şehir efsanesi mi? Yoksa gerçek mi? Bunu yakında öğreniriz.

Önce ben duyduğuma göre aslı varsa ilk röportaja da talibim. Şaşırmayın hiç! Ne var yahu? Müjdemi isterim!

Eğer doğruysa, önce Muğla'yı gezecek, haritayı özümseyecek sonra derdimize çare olacak. Yani bu da "aciliyet" ten bağımsız bir adım. Bunu da eklemek lazım.

Sözün özü; Neyzen Tevfik ne güzel ifade etmiş, sanki bugünleri görmüş de dile gelmiş...

"Türkü yine o türkü, sazlarda tel değişti.

Yumruk yine o yumruk, bir varsa el değişti!"

Haydi selametle...